تراشه‌ی مغزی یکی دیگر از دستاوردهایِ ایلان ماسک است که توسط شرکت نورالینک (NEURALINK) که خودش پایه‌گذارش بوده، ارائه شده است. این تراشه کمک می‌کند تا هیچ‌گونه محدودیت ارتباطی میان انسان و کامپیوتر به جای نماند. این ویژگی، این امکان را فراهم می‌کند که انسان با بهره‌گیری از تراشه و متصل نمودن مغزش به اینترنت، بتواند ابزارهای دیجیتالیِ پیرامونش را کنترل کند.

آخرین اخبار

• آیفون ۱۴ پرو چقد رم دارد؟
• ۵ فناوری جدید برای مقابله با کرونا در نمایشگاه  CES 2021
• تاریخ عرضه گوشی سامسونگ گلکسی s22
• سامسونگ s21 fe
• تولید آیفون ۱۴ آغاز شد

شرکت نورالینک چیست؟

سال ۲۰۱۶ بود که ایلان ماسک دست به پایه‌گذاریِ شرکت نورالینک زد تا بتواند روش ارتباطی نوآورانه‌ای را پدید آورد. نورالینک را می توان پرچم‌دارِ شرکت‌های آینده‌نگرانه دانست که ایلان ماسک با گسترش آن به دنبال این است که بتواند فن‌آوری‌هایِ عصبی و ایمپلنت‌های مغزی که واسط مغز هستند را توسعه دهد. ساخت دستگاهی چون چرخ‌خیاطی که رشته‌های بسیار نازکِ ۴ تا ۶ میلیمتری را در مغز ایمپلنت می‌کند. عصب شناسان بسیار برجسته‌ای از سراسر جهان با این شرکت که تنها با ۱۵۸ میلیون دلار، کار خود را آغاز کرد همکاری می‌کنند.

تراشه مغزی نورالینک چگونه کارکردی دارد؟

برای اینکه یکی از این تراشه‌ها را در مغز خود داشته باشید، باید زیرِ تیغ جراحی بروید. تنها در این صورت است که می‌توانید اقدام به کنترل دستگاه‌ها کنید و با آن‌ها یک رابطه ذهنی را ایجاد نمایید.

فن آوری نورالینک چگونه داده‌ها را منتقل می‌کند؟

اگر از آن دست افراد هستید که می‌خواهید از این فن‌آوری استفاده کنید، باید اجازه دهید جراحان یک تراشه‌ با قُطر هشت میلی‌متر  و به اندازه‌ی یک سکه را درونِ مغز شما جای‌گذاری کنند. چند رشته سیم دارای عایق که دارای ۱۰۲۴ الکترود هستند، ساختارِ تشکیل دهنده‌ی این تراشه است.

نورالینک کنترل مغز شما را در دست می‌گیرد!

آنچه که درباره‌ی نورالینک می‌دانیم این است که الکترودهای درونِ این تراشه، بر فعالیت‌های مغزی فرد، نظارت و آن را پایِش می‌کنند. در واقع با تحریک الکترونیکیِ مغز، این فرآیند پیچیده را شکل می‌دهند. نکتهِ جالب این است که بدون وجود هرگونه سیمی، داده‌های این تراشه به هر دستگاهی که کاربرش می‌خواهد فرستاده می‌شود. کابر نیاز می‌تواند آن را به دلخواه کنترل نماید. تراشه N1 توسط رباتی خودکار در جمجمه قرار داده می‌شود.

شرکت سازنده تاکید کرده است که سیم‌های ساخته شده توسط آنها که در این تراشه قرار دارد، تنها ۱۰۰ میکرومتر ضخامت دارد. برای درک بهترِ نازکی این رشته‌ها باید بگوییم که یک بیستم یک تارِ مویِ انسان است. اگر دلتان بخواهد می‌توانید چند تراشه را درون جمجمه قرار دهید تا بتوانید دستگاه‌‌های بیشتری کنترل کنید. این تراشه به شما این امکان را می‌دهد که وسایلی همچون گوشی، کامپیوتر را کنترل کنید و حتی تایپ کردن را تنها با پیام‌هایِ مغزی خود انجام دهید.

تراشه‌ N1 و همسانی آن با مغز

برای اینکه به صورت دقیق‌تر با کارکرد نورالینک آشنا شوید، یادآوری این نکته مهم است که مغز انسان به بهره‌گیری عصب‌ها، پیام‌ها را به سراسر بدن می‌رساند. این عصب‌ها شبکه ای از پیوسته و سراسری در بدن انسان دارند. ناقل‌های عصبی که نوروترانسمیتر هم نامیده می‌شوند که سیگنال‌هایی شیمیایی هستند، میان اعصابِ بدن ارتباط برقرار می‌کنند. این واکنش ها سبب پدید آمدنِ میدان‌های الکتریکی می‌شوند. با قرار دادن الکترودها در نزدیک این میدان الکتریکی می‌توانید به ثبتِ این واکنش‌ها اقدام نمایید.

شاید شگفت‌انگیزترین مورد در این تراشه این باشد که که این توانایی را دارد تا سیگنال‌های الکتریکیِ مغز را درک کند. سپس آنها را تبدیل به الگوریتم‌هایی کند که دستگاه‌های الکتریکی هم بتوانند پیام آن را درک نمایند. نورالینک شما را بی‌نیاز از فرمان‌های صوتی می‌کند و تنها با فکر کردن، خواسته‌ی شما را برآورده می‌کند.

فرآیند کاشتِ تراشه N1

برای کاشت این تراشه باید تن به سوراخ شدن جمجمه داد.هر چند کمی ترسناک به نظر می‌رسد اما با این وجود، داوطلبانِ بسیاری خواهان کاشته شدن این تراشه در مغزشان هستند. ایلان ماسک مدیر عامل نورالینک تاکید کرده، برای کاشت این تراشه نیازمند پزشکانی ماهر و چیره‌دست هستند که دانشی بسیار بالا دارند. به همین دلیل ربات‌ها وظیفه کاشت را برعهده می‌گیرند. برای داشتنِ جراحی به دور از هرگونه خطر، قانون‌هایی وضع شده است که نگرانی ها را از میان برده است.

ربات نورالینک چه ساختاری دارد؟

این ربات از یک میکرو اسکوپ استفاده می‌کند که سوزن‌هایی ۲۴ میکرونی را درون مغز شما قرار می‌‌دهد (هر میکرون یک میلیونمِ متر است). کوچک بودن این سوزن‌ها به اندازه‌ای است که با چشم غیرمسلح ساده نخواهد بود. داده‌های ارائه شده می‌گوید که می‌توان تا ده‌هزار الکترون را در مغز قرار داد. بارزترین نکته در این جراحی این است که هیچ گونه برخورد و تماسی با رگ‌ها و شریان‌های بدن رخ نمی‌دهد و از ایمنیِ بالای برخوردار است.