در مقاله راهنمای جامع انواع اتصالات صوتی کامل از اتصالات صوتی عناصر اصلی هستند و کل تنظیمات را با هم ترکیب می کنند را شفاف توضیح می دهیم.

وقتی به تجهیزات صوتی و موسیقی فکر می کنید ، به احتمال زیاد از بلندگوها ، هدفون ها ، گیتارها و مواردی از این دست تصویر می کنید. در حالی که این چرخ دنده ها و ابزارها مهم هستند ، اما اغلب کانکتورهای صوتی ، جک ها ، دوشاخه ها و آداپتورها نادیده گرفته می شوند.

چه در حال تنظیم آمپلی فایر شما باشد ، چه بلندگوها را به شما متصل کند یا میکروفون ها را به برق متصل کند ، اتصالات صوتی نقش اساسی دارند. اتصالات صوتی در اندازه ها ، شکل ها و پیکربندی های مختلف وجود دارد. در این پست ، ما بیشتر سوالات اساسی در این زمینه را بیان خواهیم کرد ، و در پایان ، شما با اکثر اتصالات صوتی موجود در بازار راحت خواهید بود.

تفاوت بین اتصالات صوتی ، جک ها ، پلاگین ها و آداپتورها

اصطلاح اتصال دهنده صوتی اصطلاحی کلی است که به جزه ای ، برای اتصال سیم ، کابل ، دستگاه به سیم ، کابل یا دستگاه دیگر استفاده می شود. اجزای صوتی می توانند مادگی و نرگی داشته باشند و ورودی یا خروجی باشند. در حالی که اشاره به اتصال صوتی است ، کانکتور قسمت انتهایی کابل است که به جک یا پورت متصل می شود. برخی اتصالات دارای مکانیسم های قفل از انواع مختلف مانند تلنگر ، قفل تیغه یا پیچ و مهره پیچ برای جلوگیری از رفع ضعف و جلوگیری از حوادث هستند.

جک صوتی باز و یا یک پورت که اتصالات و یا اتصال سازگار را قادر می سازد تا با جک همراه باشد. جک معمولاً قسمت ثابت یک دنده است که حرکت زیادی ندارد. به طور معمول سوکت زن است ، اما همیشه اینطور نیست.

پلاگین ، که معمولا اتصال نر بخشی که به یک پورت یا جک متصل است. پلاگین صوتی همیشه به چیزی متصل می شود. یک نمونه متداول از پلاگین صوتی ، پلاگین هدفون ۳.۵ میلی متری است. این هدفون ها یا هدفون ها را به جک هدفون ۳.۵ میلی متری پخش کننده های صوتی دیجیتال ، برخی از تلفن ها ، یک لپ تاپ یا یک رایانه متصل می کند.

آداپتور صوتی و یا آداپتور یک دستگاه که می تواند سیگنال های صوتی از یک دستگاه به دستگاه ناسازگار دیگری تبدیل شده است. یک آداپتور صوتی معمولاً دو دستگاه ناسازگار را بهم پیوند می دهد. به غیر از تبدیل سیگنال های صوتی ، آداپتورهای صوتی می توانند شکل فیزیکی یک اتصال دهنده را به اتصال دیگر ببرند. به عنوان مثال ، یک آداپتور ۶.۳۵ میلی متری را می توان به یک فیش هدفون ۳.۵ میلی متری پیچ کرد تا با دستگاه دیگری سازگار باشد.

اگر در وضعیت سردرگمی بوده اید ، امیدوارم این تعاریف به شما کمک کرده تا تصویر واضح تری داشته باشید ، حال بیایید به بخش بعدی برویم.

اتصالات صوتی مادگی و نری

تفاوت اتصال دهنده نری و اتصال دهنده مادگی بسیار ساده است. از اتصال دهنده نری می توان به عنوان یک پریز نیز نام برد ، نر دارای یک “پین” یا “پین” است که به چیزی وصل می شود ، در این مورد ، یک جک سازگار است. اتصال دهنده مادگی همچنین می تواند به عنوان یک جک شناخته شود و دارای یک “سوراخ” برای دریافت چیزی است و در این مورد ، یک اتصال دهنده مردانه سازگار است.

امیدوارم درک آن را ساده کرده باشم. حالا ، بیایید چند اتصال دهنده صوتی رایج را ببینیم.

انواع متداول اتصال دهنده های صوتی

۱. اتصال استریو مینی جک ۳.۵ میلیمتری

این یکی از محبوب ترین و رایج ترین اتصالات صوتی از همه است. گاهی اوقات به عنوان ‘جک هدفون’ شناخته می شود ، و همچنین به عنوان مینی جک استریو ، اتصال ۳.۵ میلی متری یا اتصال ۱/۸ اینچی شناخته می شود. استفاده متداول از اتصالات ۳.۵ در دستگاه های پخش موسیقی قابل حمل ، تلفن ها و اتصالات صوتی در رایانه است. همچنین رایج ترین اتصال صوتی است که با هدفون استفاده می شود.

اتصال ۳.۵ میلی متری مانند اتصال بالا از آرایش TRS استفاده می کند که مخفف Tip / Ring / Sleeve است. پیکربندی TRS اغلب به صورت استریو در نظر گرفته می شود. زیرا دارای دو تماس است که به کانال های صوتی چپ و راست اجازه می دهد. می توانید در مورد سایر تنظیمات مانند TS ، TRS ، TRRS و TRRRS بیشتر بخوانید.

۲. پلاگین ۱/۴ اینچ / ۶.۳ میلی متر TRS

این رابطی است که اغلب در برنامه های صوتی صوتی روی صفحه کلید ، خروجی هدفون ، پیانوها ، تجهیزات ضبط ، میزهای میکس ، آمپرهای گیتار و سایر تجهیزات Hi-Fi استفاده می شود. همچنین به عنوان جک استریو ۱/۴ اینچی ، جک TRS ، جک متعادل یا اتصال تلفن شناخته می شود زیرا اپراتورهای تلفن برای وصله اتصالات تلفنی از آن استفاده می کنند.

رابط ۱/۴ اینچی بالا دقیقاً مانند رابط ۳.۵ میلی متری دارای طراحی Tip / Ring / Sleeve است. با این حال ، طول آن بزرگتر است و همچنین قطر گسترده تری دارد. پلاگین ۶.۳ میلی متر همچنین می تواند با تنظیمات مختلفی مانند TS و TRS ارائه شود. TRS بسیار رایج است و برای صوت متعادل صدا یا استریو استفاده می شود.

۳. اتصال RCA (AKA Phono)

این نوع اتصالات معمولاً در اکثر تجهیزات استریو مصرفی و سیستمهای Hi-Fi مورد استفاده قرار می گیرد. RCA مخفف Radio Corporation of America است ، شرکتی که این اتصال را در دهه ۱۹۴۰ معرفی کرد. از اتصالات RCA به عنوان دوشاخه RCA ، پلاگین Cinch یا اتصالات Phono نیز یاد می شود زیرا در گذشته از آنها برای اتصال گرامافونها به تقویت کننده ها استفاده می شد.

این اتصالات معمولاً قرمز و سفید رنگی ندارند اما اغلب آنها رنگ نیستند. کانال قرمز کانال راست است ، در حالی که سفید کانال چپ است ، همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است. این رنگ ها فقط برای کمک به شما در سیم کشی است و مهم نیست که آنها را عوض کنید یا از رنگ های مختلف استفاده کنید به شرطی که در هر انتها همان رنگ به درگاه های سمت چپ یا راست مربوطه متصل باشد.

از اتصال صوتی RCA برای ارسال سیگنال صوتی مرکب آنالوگ ۲ کاناله به کانال های راست و چپ صدا استفاده می شود. گرچه از صوتی استریو پشتیبانی می کند ، اما از پلاگین RCA می توان برای صدای مونو نیز استفاده کرد.

۴. XLR 3 پین

اتصال صوتی XLR برای بسیاری از برنامه های صوتی حرفه ای استفاده می شود. اتصال XLR در ابتدا توسط Cannon تولید و به عنوان محدوده Cannon X منتشر شد. چندین بار در Cannon XL و بعداً Cannon XLR تجدید نظر شد ، به همین دلیل به XLR معروف شد. طراحی XLR بشکه ای با قطر حدود ۲ سانتی متر است و دارای ۳ تا ۷ پایه برای اتصالات نر و سوراخ برای اتصالات زن است. آنها همچنین می توانند به عنوان Cannon Lead ، یا Mic Lead نیز شناخته شوند.

کانکتور ۳ پین XLR ، همانند تصویر بالا ، متداولترین پیکربندی XLR است. 3-Pin XLR برای صوت متعادل برای کاهش خطر تداخل یا نویز EMI استفاده می شود و همچنین می توانند مسافت زیادی را طی کنند. به همین دلیل ، اتصالات XLR برای کابل های میکروفن ، رابط های صوتی ، بلندگوهای مانیتور ، میکسرها ، برنامه های PA و دستگاه های صوتی حرفه ای ترجیح داده می شوند.

۵. TOSLINK / نوری

TOSLINK ، مخفف Toshiba Link یک رابط نوری برای سیگنال های صوتی دیجیتال است. این در ابتدا برای استفاده در دستگاه های پخش کننده توشیبا در نظر گرفته شده بود اما در طول سالها رشد کرده و توسط سایر تولیدکنندگان مورد استفاده قرار گرفته است. TOSLINK به عنوان یک رابط صوتی دیجیتال نوری نیز مشهور است. دوشاخه صوتی دیجیتال نوری دارای یک طرف مربع است در حالی که طرفین مخالف دارای گوشه های زاویه دار هستند که در زیر می بینید.

TOSLINK برای ارسال سیگنال های صوتی دیجیتال بین دستگاه های مختلف استفاده می شود. قالب های صوتی پشتیبانی شده توسط TOSLINK یا اتصال نوری Lossless 2.0 PCM و فشرده شده ۲.۰ / ۵.۱ / ۷.۱ Dolby Digital یا DTS هستند. از DVD-A ، SACD یا صدای HD مانند DTS-HD Master Audio یا Dolby TrueHD پشتیبانی نمی کند.

در نوع اتصال TOSLINK / نوری ، سیگنال های صوتی دیجیتال برای انتقال از طریق کابل ساخته شده از فیبر نوری به نور تبدیل می شوند. گرچه از کابل فیبر نوری استفاده می شود ، اما طول کابل TOSLINK معمولاً به ۵ متر محدود می شود. این به دلیل قدرت کم LED های مورد استفاده در فرستنده و گیرنده است.

۶. پلاگین موز

اتصالات سیم بلندگو می توانند غیر قابل اعتماد شوند زیرا با گذشت زمان از بین می روند یا مات می شوند ، که بدون شک بر کیفیت صدا در سیستم شما تأثیر می گذارد. شاخه های موز به عنوان یک راه حل ارائه می شود. دوشاخه موز رابطی است که رشته های سیم مانند سیم بلندگو را متصل می کند تا نصب شما مرتب و به طور کلی برای نصب آسان به نظر برسد.

یک موز دارای یک سنجاق فلزی است که شبیه شکل موز است. شاخه های موز کیفیت صدا را از سیستم شما بهبود نمی بخشد. مزیت اصلی استفاده از شاخه های موز جلوگیری از خرابکاری و راحتی است. آماده سازی درست دوشاخه ممکن است زمان بر باشد ، اما اتصال به گیرنده A / V فقط ۱۰ ثانیه طول می کشد. در نهایت ، استفاده شخصی و یا عدم استفاده از پلاگین موز یک تصمیم شخصی است ، اما به نظر من آنها را به عنوان یک سرمایه گذاری خوب ، مقرون به صرفه ، با صرف وقت و انرژی.

۷. سنجاق بلندگو

پین های بلندگو ، درست مثل دوشاخه های موز ، روشی را برای خاتمه اتصالات سیم بلندگو ارائه می دهد. با این حال ، برخلاف شاخه های موز ، پین های بلندگو دارای یک پروفیل مستقیم و باریک هستند. استفاده از شاخه های موز ، پین های بلندگو یا اتصالات بیل به ترمینال موجود در سیستم شما بستگی دارد. بررسی کنید که آیا شما یک اتصال اتصال دهنده یا پایانه بلندگوهای فنر دار دارید.

با فشار دادن گیره ، قرار دادن سیم های برهنه یا پایه های بلندگو و آزاد کردن ، ترمینال فنر کار کنید. یک ترمینال دارای فنر فقط سیم های برهنه و اتصالات پین بلندگو را می پذیرد ، اما شاخه های موز یا اتصالات پیک را قبول نمی کند.

پایانه های پست اتصال یک یقه پیچ دار دارند که شما آن را باز می کنید تا سوراخ مورد استفاده برای اتصال سیم های برهنه ، پین های بلندگو ، شاخه های موز یا اتصالات بیل را کشف کنید.

پایه های بلندگو ، شاخه های موز و اتصالات بیل راحتی را ارائه می دهند. پایه های بلندگو می توانند هم با فنر و هم با پایه اتصال کار کنند ، اما شاخه های موز و اتصالات بیل فقط با یک درگاه اتصال اتصال کار می کنند. در هنگام استفاده از هر یک از این اتصالات هیچ تفاوتی در کیفیت صدا مشاهده نمی شود.

۸. اتصال دهنده MMCX

کانکتورهای MMCX عمدتاً بر روی هدفون و IEM وجود دارند. MMCX به اختصار میکرو مینیاتور کواکسیال است. آنها دقیقاً همانطور که از نام آنها پیداست ، کوچک هستند از این رو کاربرد گسترده آنها روی گلگیرها و IEMS است. هدفونی که شاهد اتصال MMCX به آن هستیم ، Monolith M1060 بود ، اما بعد از اینکه مشکل ساز شد به روز شد.

اتصالات MMCX جهانی هستند ، دقیقاً مانند پلاگین ۳.۵ میلی متر. یک فیش MMCX به جک MMCX گیر می کند و همچنین امکان چرخش ۳۶۰ درجه را فراهم می کند. جدا از اندازه کوچک که برای استفاده در محافظ های گوش و IEM مناسب است ، MMCX از قابلیت انعطاف پذیری بیشتری نیز برخوردار است. جایگزینی کابلهای MMCX برای افزودن ویژگیهای جدید مانند بلوتوث یا میکروفن درون خطی آسان تر است.

۹. اتصال SpeakON

اتصالات SpeakON یک اتصال دهنده بسیار اخیر است که توسط Neutrix طراحی شده است. این برای تجهیزات صوتی حرفه ای طراحی شده است تا با بارهای القایی و جریان های بالا کار کنند و مهمترین آنها برای جلوگیری از آسیب دیدن قوس هنگام قطع شدن در زیر بار است. پلاگین SpeakON دارای مکانیزم پیچش قفل است که آنها را در یک سوکت محکم می کند.

اتصالات SpeakON در طرح های تکرار قطب ۲ ، ۴ و ۸ موجود است. با این وجود ، طرح های دو قطب و ۴ قطب از نظر فیزیکی قابل تعویض هستند که به شما امکان می دهد از همان درگاه یا سوکت سازگار از یک طرح ۲ قطب یا ۴ قطب استفاده کنید. اتصالات SpeakON هنوز نسبتاً جدید هستند ، اما با گذشت زمان ممکن است به دلیل مزایایی که نسبت به سایر اتصالات بلندگو دارند ، محبوبیت بیشتری کسب کنند.

اتصالات صوتی آنالوگ و دیجیتال

اول ، تفاوت کابل های صوتی آنالوگ و دیجیتال چیست؟

کابل های آنالوگ از یک سیگنال الکتریکی مداوم استفاده می کنند که ولتاژ را بین مثبت و منفی در الگوی موج سینوسی متناوب می کند. به عنوان مثال ، اگر اطلاعات صوتی موج سینوسی ۲۰۰ هرتز باشد ، سیگنال صوتی که از طریق کابل آنالوگ اجرا می شود ، در هر ثانیه ۲۰۰ سیکل مثبت منفی را انجام می دهد.

کابل های آنالوگ در دو نوع وجود دارند ، یعنی کابل های نامتعادل و متعادل. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کابلهای متعادل و نامتعادل ، به مطالعه زیر ادامه دهید. کانکتورهای متداول آنالوگ شامل کانکتورهای RCA ، XLR ، TS و TRS هستند.

کابلهای صوتی دیجیتال صدا را به زبانی منتقل می کنند که کامپیوترها می توانند صحبت کنند. کد دودویی یا ۱s (یک) و 0s (صفر) به صورت یک سری انتقال ولتاژ منتقل می شوند. برخی از کابل های دیجیتال وجود دارد که ممکن است از قبل با آنها آشنا باشید زیرا تعداد بیشتری از آنها برای اتصال دستگاه ها استفاده می شود.

نمونه هایی از اتصالات صوتی دیجیتال شامل TOSLINK یا اتصال نوری ، MIDI ، USB و کابل کابل کواکسیال دیجیتال است.

متوازن در مقابل صدای نامتعادل

کابلهای مختلف صوتی را می توان در دسته بندی ، متعادل یا نامتعادل دسته بندی کرد. برای کیفیت بهتر صدا در خارج از سیستم و کاهش سر و صدا و تداخل ، درک این دو مفهوم مهم است. 

بیایید نکات مهمی را که باید بین این دو پیکربندی کابل صوتی از آنها آگاه باشید ، مرور کنیم.

صدای نامتعادل در اثر استفاده از کابل صوتی دارای دو سیم ، یک سیگنال و یک زمین است. سیم سیگنال سیگنال صوتی را حمل می کند ، در حالی که سیم زمین بخشی از صدا را حمل می کند ، به عنوان یک نقطه مرجع برای سیگنال عمل می کند و برای محافظت از سیم سیگنال اصلی عمل می کند. در عین حال که محافظت از سیم سیگنال را به خوبی انجام می دهد ، اما به عنوان یک آنتن عمل می کند و نویز و سایر تداخل های الکترومغناطیسی را می گیرد.

کابلهای نامتعادل معمولاً از دو رابط صوتی مختلف استفاده می کنند. اتصال استاندارد TS (Tip / Sleeve) که معمولاً برای اتصال گیتار به تقویت کننده و اتصالات RCA استفاده می شود.

کابل های متعادل دارای سه سیم ، دو سیم سیگنال و یک سیم زمینی هستند. سیم زمینی همچنان سیم های سیگنال را در برابر تداخل و نویز محافظت می کند. دو سیم سیگنال سیگنال صوتی یکسانی دارند اما با قطب معکوس. یک روش ساده تر برای فکر کردن این است که یک سیم سیگنال حامل (-۱) سیگنال است ، در حالی که دیگری سیگنال حمل می کند (۱+). هنگامی که سیگنال صوتی به دستگاه دریافت کننده می رسد ، آنها به شکل اصلی برگردانده می شوند و هرگونه تداخل یا تحریف از مرحله خارج می شود و خود را لغو می کند.

کابل های متعادل دارای دو رابط مشترک هستند. اتصالات صوتی TRS (نکته / حلقه / آستین) مانند اتصالات اتصال هدفون و کابل XLR که معمولاً در کابل های میکروفون یافت می شوند.

مزیت اصلی استفاده از کابلهای متعادل ، امکان حذف نویز و سایر تداخل ها است. جدا از این ، کابلهای متعادل می توانند مدت زمان طولانی تری کار کنند و هیچ تاثیری روی کیفیت صدا ندارند.

• راهنمای خرید اسپیکر بلوتوث
• کارت صوتی اکسترنال USB مدل ORICO SC2
• راهنمایی خرید بهترین هدفون ۲۰۲۱
• هاب ۴ پورت Type-C مدل ORICO TC4U-U3
• بهترین هدفون ۲۰۲۱ کدام است؟

شرکت اوریکو در هر هفته محصولات جدیدی را طراحی می کند و بعد از بررسی های صورت گرفته در بخش های مختلف کارخانه ( انجام دادن آزمایش های مور نیاز بر روی محصولات ) محصول جدید را با استاندارد های بین المللی کسب شده CE , FCC , RoHs و با کیفیتی بالا جهت عرضه در بازار های جهانی به واحد فروش ارسال می نماید .

نماینده ی انحصاری محصولات شرکت اوریکو با گارانتی چهارفصل در ایران عرضه می کنند.